Familjet Ahmadi dhe Nejrabi kishin paketuar të gjitha gjërat dhe ishin në pritje të mesazhit nga ambasada amerikanë për tu larguar nga vendi, por ajo që morën ishte një raketë në shtëpitë e tyre në një lagje të Kabulit.
Sulmi i së dielës pasdite me dron, për të cilin SHBA pretendon se ishte ndaj një objekti të kontrolluar nga Shteti Islamik në Provincën Khorasan (ISKP, ose ISIS-K), vrau 10 anëtarë të familjeve afgane, duke filluar nga dy deri në 40 vjeç.
Aimal Ahmadi, mbesat dhe nipërit e të cilit ishin në mesin e të vrarëve, nuk e beson ende atë që ka ndodhur. Ashtu si të tjerët, ai është i zemëruar që vëllai, nipërit dhe mbesat e tij nuk u njohën kurrë në media si ata që ishin, një familje që po vazhdonte jetën e tyre.
Për orë të tëra, ai dhe pjesa tjetër e familjes duhej të dëgjonin mediat afgane dhe ndërkombëtare që u referoheshin të dashurve të tyre, eshtrat e të cilëve duhej t'i mblidhnin me duart e tyre, thjesht si objektiva të dyshuar të ISKP.
"Ata ishin fëmijë të pafajshëm, të pafuqishëm," thotë Ahmadi për shumicën e viktimave, përfshirë Malika-n dyvjeçare. Po të mos kishte dalë për të blerë ushqime edhe vetë Ahmadi mund të ishte një nga viktimat.
Ai thotë se vëllai i tij, inxhinieri 40-vjeçar Zemarai, sapo ishte kthyer në shtëpi nga puna. Për shkak se familjet prisnin të shkonin në SHBA, Zemarai i kërkoi njërit prej djemve të tij të parkonte makinën në garazhin e shtëpisë. Ai donte që djemtë e tij më të mëdhenj të ishin në gjendje t’i jepnin makinës para se të mbërrinin në SHBA. Disa nga fëmijët u futën në makinë, duke dashur të bëjnë një udhëtim të shkurtër nga rruga në kopshtin e shtëpisë së familjes.
"Kur makina u ndal, atëherë raketa goditi," tha Aimal për Al Jazeera.
Ajo që ndodhi më pas ishte një skenë shumë e zakonshme e kaosit në Afganistan ndërsa të afërmit dhe fqinjët vrapuan në vendin e ngjarjes. Disa sollën ujë, me shpresën se do të shuanin flakët që ishin përhapur nga Toyota.
Fqinjët duke folur për Al Jazeera thanë se shtëpia, ku djemtë dhe vajzat e vegjël kishin luajtur disa minuta më parë, u shndërrua në një "skenë tmerri". Ata përshkruanin sesi pjesë të trupit të tyre ishin ngjitur kudo në mure, kocakt u shpërndanë në shkurre dhe muret ishin të lyera me gjak.
Njëri nga fqinjët duke folur për një nga djemtë më të vegjël, Farzad tha
"Ne mundëm të gjenim vetëm këmbët e tij."
Në mëngjesin e së hënës herët, shtëpia e Zemarait ishte e mbushurme familjar, fqinjë dhe miq të shqetësuar që kishin ardhur për të parë makinat e djegura, lodrat plastike të fëmijëve të shkatërruara nga shpërthimi dhe pantoflat e vajzës së vogël që kishin mbetur në njërën nga dhomat e katit të poshtëm.
SHBA pohon se ka kryer, "një sulm ajror vetëmbrojtës pa pilot mbi një automjet në Kabul, duke eliminuar një kërcënim nga ISIS-K", thuhej në një deklaratë të dielën vonë pasdite.
Deklarata vazhdoi duke thënë se Komanda Qendrore e SHBA "po vlerëson mundësitë e viktimave civile", por se ata "nuk kanë asnjë indikacion se në sulm ishin vrarë edhe disa civilë. Atë mbrëmje, ushtria amerikane tha se kishte filluar hetimet për incidentin.
Për Ahmadit dhe fqinjët e tyre, pretendimet se sulmi kishte në shënjestër një bombardues të mundshëm të ISKL është zemëruese.
"Ne të gjithë jemi afganë, ne e dimë se çfarë do të bënte një makinë e ngarkuar me eksploziv nëse goditej nga lart," tha Abdol Matin, një fqinj i cili u rrit me fëmijët Ahmadi dhe i pa djemtë si vëllezër. Ashtu si shumë të tjerë të mbledhur në rezidencën Ahmadi, Abdol Matin nuk e beson pretendimin e Uashingtonit se ata kishin kryer një sulm të saktë mbi një objektiv armik.
"Nëse nuk arrini të godisni objektivin e duhur, atëherë lini Afganistanin tek Afganët," tha Abdol Matin një ditë para se forcat amerikane të planifikohen të largohen plotësisht nga vendi pas 20 vjetësh, duke i dhënë fund luftës më të gjatë amerikane.
Zemërimi në lagje
Fqinjët e tjerë thanë se amerikanët po të shikonin vetëm dy viktimat më të moshuar, Zemarai dhe kunatin e tij, Naser Nejrabi, do të kuptonin se ata nuk kishin qëllime të këqija apo lidhje me ndonjë grup të armatosur.
Zemarai kishte punuar si inxhinier teknik për më shumë se një dekadë. Kunati i tij, Naser Nejrabi, i cili ishte në mesin e të vrarëve, kishte shërbyer në Ushtrinë Afgane në provincën jugore të Kandahar.
Vëllai tjetër i Zemarait, Romal, i cili fatmirësisht i shpëtoi sulmit, kishte punuar si shofer në Ministrinë e Ujit dhe Energjisë. Përfshirja e burrave në qeveri dhe lidhja me forcat e huaja i kishte siguruar familjes një Vizë Speciale Imigruese të ofruar nga SHBA.
“Ata punuan për kompani private. Ata shërbyen në ushtri. Ata ishin pjesë e qeverisë, çfarë do ta bënte dikë të mendonte se janë terroristë, "tha Aimal.
Ahmadistët po përgatiteshin të largoheshin nga lagja e banimit vetëm disa kilometra nga aeroporti i Kabulit ku ata kishin jetuar për dekada. Gjatë javës së kaluar, familja ishte mbledhur në shtëpinë e vogël dykatëshe, duke përgatitur përgatitur çantat në pritje të ditës që do të niseshin nga aeroporti që Uashingtoni pretendoi se përbënte një kërcënim.
Fqinjët e zemëruar thanë se familjes duhet t'i pastrohet emri nga akuzat dhe se duhet të bëhet një hetim i vërtetë.
Viktimat civile nga sulmet ajrore amerikane dhe afgane nuk janë të rralla në Afganistan, por gjatë 15 viteve të fundit, shumica e tyre ishin në zona të largëta të provincave si Nangarhar, Baghlan, Maidan Ëardak, Takhar, Herat, Kunduz dhe Logar, jo në kryeqytet.
Kostoja e këtyre sulmeve me dron
Emran Feroz, një gazetar afgan me bazë në Gjermani i cili ka hetuar ndikimin e sulmeve ajrore ndaj civilëve afganë për 10 vjet, thotë se sulmi i së dielës në Kabul do të ndihmojë në tërheqjen e vëmendjes së mediave në një çështje që ka pllakosur civilët afganë që nga pushtimi amerikan në 2001.
“Është shumë simbolike që operacionet amerikane në Afganistan filluan me sulme me dronë dhe përfunduan me sulme me dronë. Duket se ata nuk kanë mësuar pothuajse asgjë në 20 vjet, "tha ai për Al Jazeera.
Feroz, i cili botoi librin në gjuhën gjermane Vdekja në Shtypjen e një Butoni në vitin 2017, thotë se rezultatet e luftës nga dronët amerikanë mund të shihen në rrugët e Kabulit, ku anëtarët e rangut të lartë talebanë, përfshirë disa që ishin raportuar "të vrarë" . Shumë herë janë parë duke bredhur në kryeqytet që kur grupi mori kontrollin e vendit.
"Por pyetja që askush nuk duket se dëshiron të bëjë është se kush u vra në vend të tyre?"
Feroz tha se nënjë sulm tjetër me dron amerikan në Nangarhar një ditë para sulmit ndaj familjes Ahmadi, por se "askush nuk tha gjë për këtë".
"Të gjitha mediat përsëritën deklaratën e Joe Biden se objektivat ishin Daesh," tha ai duke iu referuar emrit arab për grupin e armatosur ISIL.
Feroz thotë se që nga fillimi i pushtimit amerikan deri në ditët e tij të fundit, Uashingtoni dhe aleatët e tij janë përpjekur të “bindin popullin afgan se këto sulme ajrore po vrasin vetëm terroristët, por tani në Kabul, ne po shohim kostot e tyre të vërteta. "
Ai tregon sulmin e parë të dronëve amerikanë në Afganistan më 7 tetor 2001-i cili pretendoi se vrau udhëheqësin talebanë Mullah Mohammad Omar-si dëshmi të kostos vdekjeprurëse të këtyre taktikave.
"Deri më sot ne nuk e dimë se kush u vra në të vërtetë dhe mund të mos e dimë kurrë."
Lajmi kryesor:
Sulmi me dron i SHBA pranë aeroportit të Kabulit, CNN: 9 anëtarë të një familje kanë mbetur të vrarë, 6 prej tyre fëmijë
//ReportTv.al