Ritualet, brohoritjet, pasioni, me pak fjalë shpirti i vetë sportit, është kërcënuar nga COVID-19, por është nevoja për rinisje pasi sporti në vetvete është ''arratisja apo strehimi'' nga monotonia e përditshme.
Më e lehtë do të jetë përshtatja për golfin, si lojë individuale, në fushë të hapur dhe pa kontakte fizike. Më e vështirë do te jetë të hartohen protokollet për sportet kolektive. Futbollit do t’i mungojnë maskotët e vegjel, shtrëngimi i duarve apo shkëmbimi i shisheve të ujit në mes të lojtarëve.
Kontaktet do të eliminohen edhe në çiklizëm, ku nuk do të shkëmbehen as shiritat e kapitenit.
Tenistëve do iu duhet të bëjnë edhe punën e fëmijëve ndihmës, pasi do të privohen nga asistimet që jemi mësuar të shohim, si topat apo peshqirët. Loja do të gjykohet vetëm nga një arbitër i pajisur me maskë mbrojtëse, i asistuar nga ‘syri i skifterit’, apo 'vari i tenisit’.
Edhe rituali i përqafimit në fund të ndeshjes te tenistët do të shmanget. Sakaq në sportin e skermës do të lejohet vetëm takimi me shpatë apo skermë.
Mes turneve tashmë të ndërprerë, të cilët do të duhet të rikthehen me dyer të mbyllura, jeton edhe ‘esenca’ e sportit. Të sprovuar nga koronavirusi, por me aspak dëshirën për t’u dorëzuar.
Ne.k.//ReportTv.alKomente
Po xhudo, mundja, hedhja e dores!?
Përgjigju