Për një kohë të gjatë, futbolli konsiderohej si lojë mashkullore, si nga lojtarët, ashtu edhe nga spektatorët. Sot, me rritjen e popullaritetit të futbollit të femrave në Evropën Perëndimore dhe në Shtetet e Bashkuara, kjo nuk cilësohet si e tillë prej disa kohësh. Megjithatë, ka ende shumë më shumë burra se gra në tribuna në Evropë dhe Amerikën e Jugut, në kulturat tradicionale të futbollit.
Nëse shikojmë ligën më të njohur të futbollit në botë, Premier Leaguen angleze, hulumtimi i fundit tregon se mesatarisht 19 % e stadiumeve në kompeticionin elitar anglez janë femra. Për shikuesit e televizionit, kjo përqindje është pak më e lartë, 29 %, por meshkujt janë ende në shumicën dërrmuese. Sa i përket shikueshmërisë, futbolli në Evropë është ende një çështje kryesisht mashkullore.
Është krejt ndryshe në Lindjen e Largët. Sipas të dhënave të vitit 2019, rreth 40 % e stadiumeve të ligës profesionale japoneze të futbollit J League janë femra, pra pothuajse gjysma. Në disa stadiume ndarja mes meshkujve dhe femrave është edhe 50 : 50. Si rezultat, stadiumet japoneze janë ndër më të sigurtat në botë. Duke pasur parasysh se kultura japoneze është tradicionalisht jashtëzakonisht 'macho', ne duhet të pyesim veten se si erdhi kjo.
Përpara krijimit të një lige profesioniste të futbollit në vitin 1993, bejsbolli ishte deri asokohe sporti më i popullarizuar ekipor në Japoni. Japonezët kanë pasur një ligë profesionale bejsbolli që nga viti 1936 dhe audienca tradicionale e synuar ka qenë gjithmonë te meshkujt.
Kur Shoqata Japoneze e Futbollit vendosi të krijojë një ligë profesionale në fillim të viteve 1990, ajo iu afrua projektit në një mënyrë shumë të qëllimshme dhe të planifikuar. Para kësaj, futbolli në Japoni luhej në nivel amator midis ekipeve të fabrikës dhe si i tillë nuk mund të tërhiqte publikun e gjerë. Japonezët ishin të vetëdijshëm për përpjekjet e mëparshme për të krijuar futboll profesionist në kulturat jofutbollistike dhe nuk donin të përsërisnin gabimet e Ligës së Futbollit të Amerikës së Veriut (NASL), e cila dështoi në mënyrë të shembullore pas fillimit fillestar.
Kjo është arsyeja pse ata bëjnë shumë përpjekje në marketing. Ata punësuan agjencinë e dytë më të madhe japoneze të marketingut, Hakuhodo, e cila e prezantoi futbollin si diçka ndërkombëtare, të freskët, të lehtë, të shpejtë dhe të gjallë, në kontrast të plotë me bejsbollin e ngadaltë dhe tradicional. Fanellat për dhjetë klubet origjinale janë bërë nga Mizuno. Theksi ishte te dinamizmi dhe moderniteti, ngjyrat e gjalla dhe kombinimet e pazakonta të ngjyrave. Ideja ishte të prezantohej liga si diçka moderne dhe progresive dhe të tërhiqte një popullsi më të re.
Plani funksionoi në mënyrë perfekte, pasi futbolli tërhoqi një brez japonezësh që u rritën në vitet '80 dhe që ishin afër një "estetike" të tillë. Edhe pse mund të mos ishte planifikuar, ky lloj marketingu tërhoqi jo vetëm të rinjtë, por edhe të rejat që nuk ndiheshin të mirëpritura në mjedisin 'maço' dhe tradicionalisht mashkullor të bejsbollit, ku stadiumet dominoheshin nga meshkujt e moshës së mesme.
Në tre dekadat e fundit, futbolli është afruar shumë me bejsbollin për nga popullariteti, duke ruajtur në të njëjtën kohë statusin e tij si një sport i freskët, intuitiv dhe mbi të gjitha barazi dhe gjithëpërfshirës, i cili ndiqet me interes të barabartë nga të dy gjinitë, meshkujt dhe femrat. Një sondazh i vitit 2019 tregoi se burrat janë në shumicë vetëm në mesin e spektatorëve më të rinj (deri në 22 vjeç), ndërsa ka më shumë gra se burra në grupmoshat e tjera të vizitorëve të rregullt në stadiumet e futbollit japonez.
Kush e di, ndoshta futbolli shqiptar dhe ai evropian mund të mësojnë diçka nga futbolli japonez...
S.DH/ReportTv.al